Het is maar een voorbeeldje dat Jan Pissierssens van het klassementbedrijf Ariës aanhaalt in een interview in De Tijd van 22 maart jl. Maar het is wél veelzeggend: als zelfs een computerbedrijf niet te vinden is voor het digitale archief.
Toch maakt Pissierssens de digitale archivering niet helemaal met de grond gelijk. Alleen zijn er nogal wat haken en ogen aan. De vijf valkuilen op een rijtje:
- De klant én de leverancier schatten de behoeften verkeerd in, er worden té veel (onvoldoende geraadpleegde) documenten ingescand.
- Producten worden stopgezet, waardoor het digitale archief op termijn technologisch onbruikbaar wordt.
- Digitaliseren gebeurt projectmatig, er is geen structurele financiering op lange termijn.
- Documenten worden slecht geïndexeerd, waardoor ze onvindbaar worden.
- Afspraken rond deadlines en kosten worden zowel intern als extern niet nageleefd, met alle gevolgen vandien.
Nog een uitsmijter: volgens de Zweedse onderzoeker Jonas Palm bedraagt de kostprijs van het bewaren van een boek in een archief voorzien van airco zes tot tien keer minder dan het opslaan van gedigitaliseerde beelden van 300 tot 600 dpi.
Wanneer hadden wij ook weer les "Digitaal archiveren"?
1 opmerking:
Bedankt voor de interessante informatie
Een reactie posten