24.4.07

De Kring, basis van alle kennis

Mijn jeugdjaren heb ik doorgebracht aan de achterkant van de Kring. Ik verklaar me nader. Het huis van mijn ouders grensde aan de Parochiale Kring van Ledeberg. Naast de zaterdagse kakofonische repetitie van de plaatselijke harmonie, leverde dat heel wat kennis op. Want als het écht warm was en de kelen meer dan gesmeerd, konden wij achterin onze tuin door de openstaande vensters de filosofische overpeinzingen van de lokale middenstanders volgen.

De Kring was dus zeker een basis van kennis. En dat is nog altijd zo. Tenminste, als je een kijkje gaat nemen bij www.mijnkring.nl. Je zal daar als Vlaming trouwens niet alleen zijn, want in een persmededeling gaat Mijn Kring er prat op dat ruim 40% van de bezoekers uit België komt.

Mijn Kring noemt zichzelf een kenniswebsite. Tja, dat lijkt me een beetje hoog gegrepen. Het alles-wat-je-altijd-al-wilde-weten-principe wordt weliswaar gehuldigd, maar de invulling is nog een beetje mager. Daar kan verandering in komen. Mijn Kring werkt immers helemáál volgens de Web 2.0-methode: even registreren en posten maar. Probeer het eens uit. Onder het motto "kennis is macht, kennis gebruiken is meer macht, kennis delen is de grootste macht".

12.4.07

Op uitstap

En wat doe je als docent in de Paasvakantie? Neen, geen les geven. Ook geen taken verbeteren of examenvragen opstellen. Misschien gaan skiën in de Alpenlanden? Of op de Costa's gaan liggen bakken?

Neen, veel beter is het om een stapje over de grens te zetten. Middelburg, meer moet dat niet zijn.

Read and enjoy!

4.4.07

Digitaliseren? Euh, neen, dank je...

IBM Belgium bewaart maar liefst 50.000 dossiers - waaronder personeelsdossiers, klantenbestanden en onderhoudscontracten - op papier in een geconditioneerde ruimte. Digitaliseren? Neen, dank je, veel te duur...

Het is maar een voorbeeldje dat Jan Pissierssens van het klassementbedrijf Ariës aanhaalt in een interview in De Tijd van 22 maart jl. Maar het is wél veelzeggend: als zelfs een computerbedrijf niet te vinden is voor het digitale archief.

Toch maakt Pissierssens de digitale archivering niet helemaal met de grond gelijk. Alleen zijn er nogal wat haken en ogen aan. De vijf valkuilen op een rijtje:

  1. De klant én de leverancier schatten de behoeften verkeerd in, er worden té veel (onvoldoende geraadpleegde) documenten ingescand.
  2. Producten worden stopgezet, waardoor het digitale archief op termijn technologisch onbruikbaar wordt.
  3. Digitaliseren gebeurt projectmatig, er is geen structurele financiering op lange termijn.
  4. Documenten worden slecht geïndexeerd, waardoor ze onvindbaar worden.
  5. Afspraken rond deadlines en kosten worden zowel intern als extern niet nageleefd, met alle gevolgen vandien.

Nog een uitsmijter: volgens de Zweedse onderzoeker Jonas Palm bedraagt de kostprijs van het bewaren van een boek in een archief voorzien van airco zes tot tien keer minder dan het opslaan van gedigitaliseerde beelden van 300 tot 600 dpi.

Wanneer hadden wij ook weer les "Digitaal archiveren"?


2.4.07

Uitvinder wordt sceptisch

Tim Berners-Lee is de uitvinder van het internet. Je hoort het dikwijls, maar eigenlijk is het niet helemaal waar. De bijdrage van onze landgenoot Robert Cailliau wordt dikwijls vergeten. Eigenlijk is hij het, die aan de wieg van het internet stond. Alleen liet hij de verdere eer aan Berners-Lee, om zich zelf terug te trekken in de Zwitserse Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire. Op 1 februari ging hij daar met pensioen, in De Tijd van vorig weekend gaf hij een uitgebreid interview.

Wanneer hem gevraagd wordt naar het belang en de toekomst van Web 2.0, reageert hij eerder verrassend: "Web 2.0 is een wolk van vage begrippen die allemaal met psychologie te maken hebben. Communicatie is niet hetzelfde als medeleven."

En of Web 2.0 dan echt zo'n vernieuwend iets is? "Dat doet me natuurlijk glimlachen: het internet was toch wel dé infrastructuur die als oorspronkelijk doel had het samenwerken, delen en netwerken te bevorderen." Nog volgens Cailliau had Wikipedia al een voorganger in 1994, met de Virtual Library. Door o.m. technologisch geknoei met browsers en hebzucht van commerciële bedrijven werd alles afgeremd, maar de huidige blogs ziet Cailliau als een gewone voortzetting van de trend die hij destijds in gang zette. En dus niét echt als een Web 2.0-deus-ex-machina.

Wil je het volledige artikel lezen? Ga dan naar de website van De Tijd, waar je wel een login nodig hebt. Heb je die niet? Loop dan bij de dichtstbijzijnde openbare bibliotheek binnen en raadpleeg er de krantendatabank Mediargus.